Mardin


Ulu Cami (Merkez): XII. yy. Artukluoğlu yapısıdır. Yapının süsleme ve bezemeleri oldukça fazladır.
Latifiye (Abdüllatif) Cami (Merkez): Cumhuriyet Alanı'nın güneyindedir. Taç kapı yazıtından, 1371'de Artuklu sultanlarından ikincisinin döneminde görev almış olan Abdüllatif tarafından yaptırıldığı anlaşılmaktadır.
Günümüzdeki minareyi 1845'te Musul Valisi Gürcü Mehmet Paşa yaptırmıştır. Doğudaki taç kapı Mardin'deki yapıların en iyi korunmuş olanıdır. Geç dönem minber ve mahfil, Selçuklu ahşap işçiliğinin özgün örneklerindendir.
Zinciriye Medresesi (Merkez): Medrese mahallesindedir. 1385 tarihli yapı, dikdörtgen geniş bir alanı kaplayan cami, türbe ve çeşitli ek bölümlerden oluşmuştur. Süslemeleri oldukça zengindir.
Kasımiye Medresesi (Merkez): Artuklu egemenliği döneminde yapımına başlanan medresenin Akkoyunlu Sultan Kasım döneminde 1487-1502 arasında bitirildiği sanılmaktadır. XV. yy.la tarihlenen yapı, mimari ve bezeme açısından daha önceki Artuklu Dönemi (XIV. yy.) özelliklerini göstermektedir.
Melik Mahmut Cami (Bab Es Sur Cami-Merkez): Savur kapısına giden yolun kuzeyindedir. Taç kapıdaki yazıtta yapım tarihi 1363-1364 olarak gösterilirken Katip Ferdi 1362-1363 tarihini verir. Buna göre yapı XIV. yy. üçüncü çeyreğine tarihlenmektedir.
Deyr Ul Zaferan Manastırı (Merkez): Mardin'in 5 km doğusunda, IV. yüzyılda yapılan bir manastırdır. Manastırın 1 km kuzeyinde kayalara oyulmuş Meryem Ana Kilisesi (Theodoros Tapınağı) ve Mar Yakup Manastırı ile Deyr ul Zaferan bir üçlü oluşturmaktadır. Manastırın içinde tarihi bir İncil ve kutsal taş bulunmakta, ilk tıp fakültesinin burada kurulduğu söylenmektedir.
Deyr ul Zaferan, Yukarı Mezopotamya'nın tarihi yapıtlarından en tanınmış olanlarından biri ve Süryani Kadim Cemaatinin dini merkezidir. Manastır IV. yy. da kurulmuş olup o dönemden kalma mozaikler bugün de durmaktadır. Canlı bir tarih görünümünde olan manastırın en büyük özelliklerinden biri de içinde 52 Süryani patriğinin mezarlarının bulunmasıdır.
Mar İzozil Manastırı (Midyat): Yörenin en eski manastırıdır. Mar Yakup ve Deyr ül Seyde Manastırları arasındadır. IV. yy.ın başlarında yaşayan Şamişatlı Mar İzozil’in ismi ile anılmaktadır. Resmi kayıtlarda XVIII. Yy. sonlarına kadar işlevini sürdürdüğü belirtilmektedir.
Deyr Ul Umur (Mar Gabriel-Midyat): Midyat'ın 18 km doğusundadır. Süryani Kadim Cemaatinin ünlü ve büyük yapıtlarından olan manastır, yüksekçe bir tepeye yapılmıştır. Manastırın temelleri M.S. 397 yılında atılmış ve kısa sürede tamamlanmıştır. Değişik tarihlerde manastırın içinde ve dışında ekler yapılmıştır. Bunlar; Kral Arkadius döneminde yapılan, rahipler için barınma ve ibadet yerleri, Kral Küçük Theodosyus çağında lahitlerin konacağı abide evi bugün kullanılan Meryem Ana Kilisesi, Resuller Kilisesi, Kırk Şehitler Kilisesi, Mar Şumuel'in gömülü olduğu mabet, manastırın güneybatısında Kartminli Mar Şemun'un mabedi, sekiz kemer üzerinde yükselen motifli Theodora Kubbesi, ziyaret amacıyla gelip yapının görkemi karşısında manastırın hizmetine giren Mısırlıların yaptırdığı kubbe ve 512 yılında Kral Anastos tarafından yaptırılan motif ve mozaikleri ile ünlü, büyük Mabettir.
Meryem Ana Kilisesi (Midyat): Midyat ilçesinin 40 km. doğusunda, Dargeçit yolunda Hah Köyü sınırları içindedir.
Maryakup Manastırı (Nusaybin): Bu manastır eskiden Arun adıyla anılmış ise de Suruçlu profesör Maryakup'un adıyla tanınmıştır. I. veya II. yy. da inşa edildiği tahmin edilmektedir.

Hiç yorum yok: